Een overvolle mailbox.
Een to do lijst die alleen maar groeit.
Gemiste appjes. En ergens in je hoofd dat stemmetje dat zegt dat je eigenlijk ook nog wilde sporten vandaag.
Oh ja. En social media.
Daar wilde je nu écht eens aan beginnen.
Maar ja. Hoe dan? Waar begin je?
Alleen al bij die gedachte voel je de moeheid opkomen. Dus schuift het weer naar onderaan de lijst.
Aan het einde van de dag is die mailbox nog steeds vol.
De to do lijst langer.
Je hebt niet gesport.
En social media? Ach. Morgen weer een nieuwe dag.
Alleen morgen loopt vaak precies zo.
En aan het einde van de week denk je: volgende week pak ik het anders aan.
Een maand later zeg je het weer.
En een jaar later ook.
Niet omdat je niet gemotiveerd bent.
Maar omdat je hoofd al vol zit.
Soms moeten we eerlijk naar onszelf durven kijken.
Niet alles hoeft door jou gedaan te worden. En niet alles moet je willen doen.
Als je taken neerlegt bij mensen die er goed in zijn, gebeurt er iets bijzonders.
Het gaat sneller.
Het kost minder energie.
En jij krijgt ruimte voor datgene waar jij wél goed in bent.
Ik merk dat zelf ook. Sinds ik in Spanje woon, probeer ik veel dingen zelf te doen om kosten te besparen. Maar achteraf zie ik vaak dat het me juist meer tijd en energie kostte. Tijd die ik ook ergens anders had kunnen inzetten. Of gewoon had kunnen besparen.
Herkenbaar?
Misschien is het niet de vraag of je social media “moet oppakken”.
Maar of je het nog langer alleen wilt blijven doen.